Orion jaio zen 1943an. Donostiako Egia auzoko bizilaguna. 1968ko abuztuaren hasieran, Polizia Orokorreko agenteek Florentino atxilotu zuten, bere anaia José María bezala. "Euskal ideologia separatista" izatea eta eta erakundeko kideei etxean babesa ematea leporatu zieten. Horretaz gain, Florentinoren kasuan, erregimeneko agenteek egindako aurrekarietan, 1967ko apirilaren 21ean Lasarteko Los Luises lokalean "el catolicismo visto por el marxismo" izeneko hitzaldi bat eman zuen, eta haren edukia "muy comentado por los conceptos liberales que explicó" izan zen.

Abuztuaren 12an Donostiako polizia-etxean egin zioten galdeketa Jose Sainz Gonzalez eta Victor Diez Martinez inspektoreek. Galdeketaren zatirik handiena familiak 1968ko maiatzaren 20an ETAko kideei emandako ustezko aterpeari buruzkoa izan zen. Florentinok azaldu zuenez, erakunde horretako bi kidek gau bakar batez hartu zuten ostatu familiaren etxean, nahiz eta errepresaliatuaren gurasoek ezezkoa eman, eta, batez ere, haiek etxean agertu zirenean erabili zuten mehatxu-tonuagatik. Hori dela eta, Florentino abuztuaren erdialdean Montilla del Palancar udalerrira (Cuencako probintzian) erbesteratu zuten, eta abenduaren erdialdera arte iraun zuen.

Florentino industria elektrikari maisua zen eta Michelin enpresan lan egiten zuen Lasarten. Ezkongabea, gurasoekin eta anaiarekin bizi zen, eta 1968ko abuztuan atxilotu zuten. Anaia bat erbesteratuta eta bestea kartzelan egoteak egoera ekonomiko zailean utzi zuen Ostolaza familia. Izan ere, Polizia Nagusiaren komisariak urriaren 29ko txostenean familia horren egoera "larritzat" jo zuen, zegoen soldata bakarra aitarena baitzen, Dunixi zinemaren kokatzaile gisa. Diru-sarrera bakar horrekin, familiak erositako pisuaren ordainketei aurre egin behar izan zien, baita Florentino Montilla del Palancarren mantentzeari ere.